Έρπητας Πρωκτού

Ο έρπητας του πρωκτού είναι μια ιογενής λοίμωξη που προκαλείται από τον ιό του απλού έρπητα (Herpes Simplex Virus – HSV) και αναπτύσσεται στην περιοχή γύρω από τον πρωκτό (περιπρωκτική χώρα). Όπως και στην περίπτωση των κονδυλωμάτων πρωκτού, πρόκειται για μία σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη και συχνά εμφανίζεται με τη μορφή πληγής ή φλύκταινας (φουσκάλας).

Ο ιός HSV διακρίνεται σε δύο τύπους:

1. Herpes Simplex Virus 1 (HSV1) – Προκαλεί κυρίως λοίμωξη της στοματικής κοιλότητας και περιστοματικά.
2. Herpes Simplex Virus 2 (HSV2) – Αφορά περισσότερο στη μόλυνση των γεννητικών οργάνων και του πρωκτού

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, υπολογίζεται ότι περίπου 417 εκατομμύρια άνθρωποι (11%) ηλικίας 15 με 49 ετών έχουν μολυνθεί από τον HSV2. Η λοίμωξη είναι πιο συχνή στις γυναίκες σε σχέση με τους άντρες σε αναλογία περίπου 1,8:1, καθώς η μετάδοση είναι πιο εύκολη από τους άντρες στις γυναίκες.

Έρπητας Πρωκτού: Συμπτώματα

Ο έρπητας του πρωκτού δεν εκδηλώνεται πάντα με συμπτώματα ή καθυστερεί να τα εμφανίσει. Το νόσημα μπορεί να υπάρχει για χρόνια και να παραμένει αδιάγνωστο λόγω της μη ύπαρξης συμπτωμάτων. Παρόλα αυτά, το άτομο που φέρει τον ιό μπορεί να τον μεταδώσει σε άλλο άτομο μέσω της σεξουαλικής επαφής.

Τα συμπτώματα της λοίμωξης από τον ιό του έρπητα στον πρωκτό μπορεί να περιλαμβάνουν ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω:

• Ερυθρότητα – περιπρωκτικός ερεθισμός
• Λευκές φυσαλίδες (φουσκάλες)
• Πόνος στον πρωκτό
• Φαγούρα στον πρωκτό
• Έλκη που αναπτύσσονται στην περιοχή των φυσαλίδων, αφού αυτές διαρραγούν. Τα έλκη αυτά όπως και κάθε έλκος παράγουν ένα υγρό που ονομάζεται εξίδρωμα.
• Σχηματισμό εσχαρών (κακαδιών) που καλύπτουν τα έλκη που έχουν υποστεί ρήξη ή αιμορραγία
• Αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου

Επίσης η λοίμωξη από τον ιό του απλού έρπητα μπορεί να εκδηλωθεί με πυρετό, διόγκωση λεμφαδένων και άλγος σε διάφορα μέρη του σώματος. Μετά την πρωτογενή λοίμωξη μπορεί να επανεμφανιστούν τα συμπτώματα, αλλά συνήθως είναι πιο ήπια. Η συχνότητα των επεισοδίων βαίνει μειούμενη με την πάροδο του χρόνου.

Επίσης θα πρέπει να τονιστεί ότι η ερπητική λοίμωξη αυξάνει (και συγκεκριμένα τριπλασιάζει) την πιθανότητα μετάδοσης του ιού HIV μεταξύ των σεξουαλικών συντρόφων. Αυτό συμβαίνει λόγω των ελκών που σχηματίζονται στην πορεία της λοίμωξης που κάνουν πιο εύκολη τη μετάδοση του ιού. Η λοίμωξη από τον ιό του απλού έρπητα τύπου 2 (HSV2) αποτελεί μία από τις πιο συχνές λοιμώξεις (60-90%) σε άτομα που ζουν με τον HIV. Σε αυτή την ομάδα ανθρώπων οι ερπητικές λοιμώξεις είναι πιο συχνές και συχνά πιο σοβαρές, καθώς μπορεί να προκαλέσουν μηνιγγοεγκεφαλίτιδα, οισοφαγίτιδα, ηπατίτιδα, πνευμονίτιδα, νέκρωση αμφιβληστροειδούς ή διάχυτη λοίμωξη.

Τα συχνά επεισόδια ερπητικής λοίμωξης μπορεί τέλος να οδηγήσουν σε κοινωνικό στιγματισμό και απομόνωση όπως επίσης και σε ψυχολογική επιβάρυνση, γεγονότα που μπορεί να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στη σεξουαλική ζωή του ατόμου και να επηρεάσουν αρνητικά την ποιότητα ζωής του πάσχοντος συνολικά.

Διάγνωση του Έρπητα του Πρωκτού

Λόγω της παρόμοιας συμπτωματολογίας του με άλλες παθήσεις της περιοχής, έχει μεγάλη σημασία η διάγνωση του έρπητα πρωκτού να πραγματοποιείται από εξειδικευμένο πρωκτολόγο, για την αποφυγή τυχόν λανθασμένης διάγνωσης.

Ο γιατρός, μέσα από τη λήψη του ιστορικού και την προσεκτική κλινική εξέταση, θα μπορέσει να διακρίνει τα κλινικά χαρακτηριστικά της πάθησης και να αξιολογήσει την έκταση και τη βαρύτητα του προβλήματος.
Καθώς υπάρχουν διαφορετικά σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα που μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα από τον πρωκτό, πιθανόν να κριθεί απαραίτητη η διεξαγωγή ειδικών εξετάσεων για να διαπιστωθεί η ακριβής αιτία της πάθησης.

Τέτοιες εξετάσεις μπορεί να είναι η καλλιέργεια υγρού από τις φυσαλίδες ή η αιμοληψία δείγματος, το οποίο θα σταλεί για εργαστηριακό έλεγχο. Σπάνια μπορεί να απαιτηθεί η λήψη βιοψίας για διενέργεια ιστολογικής εξέτασης.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, θα ορισθεί και η κατάλληλη θεραπεία.

Έρπητας Πρωκτού – Αντιμετώπιση

Δεδομένου ότι πρόκειται για μία ιογενή λοίμωξη, η αντιμετώπιση του έρπητα του πρωκτού συνήθως επιτυγχάνεται με ειδική φαρμακευτική αγωγή. Τα πιο συχνά αντιϊικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι η ακυκλοβίρη, η φαμκυκλοβίρη και η βαλακυκλοβίρη.

Η φαρμακευτική θεραπεία βοηθάει στη μείωση της διάρκειας και της έντασης των συμπτωμάτων και συνήθως ακολουθείται έως ότου εξαφανιστούν οι βλάβες και εξαλειφθούν τα συμπτώματα. Επιπλέον, υπάρχουν ενδείξεις ότι η λήψη αντιϊικών φαρμάκων μειώνει τις πιθανότητες μετάδοσης του ιού από το ένα άτομο στο άλλο.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί να συστήσει μακροχρόνια αγωγή με σκοπό τη μείωση της πιθανότητας υποτροπής, ενώ σε περιστατικά αυξημένης σοβαρότητας η φαρμακευτική αγωγή πρέπει να χορηγείται ενδοφλέβια.

Μπορεί να θεραπευτεί μόνιμα ο έρπητας πρωκτού;

Ο έρπητας του πρωκτού δε θεραπεύεται μόνιμα, καθώς πρόκειται για μία δια βίου μόλυνση του οργανισμού. Μόλις εμφανιστεί για πρώτη φορά, ο ιός μεταφέρεται στα νευρικά κύτταρα και εγκαθίσταται εκεί για το υπόλοιπο της ζωής του ασθενούς.

Παρά το γεγονός ότι ο ιός παραμένει στο σώμα, μπορεί να είναι ανενεργός για μεγάλες χρονικές περιόδους και να μην παρατηρούνται ιδιαίτερα ή και καθόλου συμπτώματα.

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που μπορεί να ενεργοποιήσουν τον ιό και να οδηγήσουν σε εξάρσεις. Οι παράγοντες αυτοί περιλαμβάνουν:

• Το stress
• Μία ασθένεια
• Την έκθεση στον ήλιο
• Την κόπωση

Πρόληψη & Μείωση του Κινδύνου

Η λοίμωξη από τον ιό Herpes Simplex Virus (HSV) αποτελεί νόσημα που μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή. Συνεπώς, τα μέτρα πρόληψης για τη μείωση του κινδύνου μόλυνσης αφορούν σε πρακτικές ασφαλούς σεξ:

• Χρήση προφυλακτικού
• Λιγότεροι σεξουαλικοί σύντροφοι
• Σωστή υγιεινή της περιοχής του πρωκτού

Συχνοί έλεγχοι για σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις