ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΚΟΙΛΙΟΚΗΛΗ

ΕΝΟΤΗΤΕΣ

     
     
    Dr Ioannis Dontas

    Γράφει ο Δρ. Ιωάννης Δοντάς

    Γενικός Χειρουργός – Στρατιωτικός Ιατρός

    Αποτελεί μία από τις πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμες κήλες και απασχολεί περίπου το 10% με 16% των ασθενών που έχουν υποβληθεί σε κάποια ανοικτή ή λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση στην κοιλιά.

    Η Μετεγχειρητική κήλη, όπως προδίδει η ονομασία της αποτελεί απόρροια μίας χειρουργικής επέμβασης, η οποία για διάφορους λόγους δεν «ολοκληρώθηκε» σωστά. Η μετεγχειρητική ουλή του τραύματος ανοίγει και επιτρέπει την προβολή σπλαχνικού οργάνου από το κενό που έχει δημιουργηθεί, εμφανίζοντας σαφή εικόνα κήλης. Η δυσκολία της αντιμετώπισης της μετεγχειρητικής κήλης εντοπίζεται στο γεγονός ότι πολύ συχνά η επέμβαση για την αποκατάστασή της εμφανίζει υποτροπή και χρήζει και άλλης μετεγχειρητικής διόρθωσης.

    Τι την προκαλεί

    • «Κακή» χειρουργική επέμβαση – τεχνική.
    • Μετεγχειρητική λοίμωξη στο σημείο της τομής.
    • Μη σύγκλιση ή κακή σύγκλιση του σημείου της τομής.
    • Προχωρημένη ηλικία (όσο πιο ηλικιωμένος είναι ο ασθενής, τόσο περισσότερο αυξάνει ο χρόνος αποθεραπείας).
    • Συνυπάρχοντα νοσήματα όπως σακχαρώδης διαβήτης, καρκίνος κ.α., τα οποία επιβραδύνουν σημαντικά την επούλωση των τραυμάτων ή νοσήματα που προσθέτουν πίεση στα κοιλιακά τοιχώματα, όπως δυσκοιλιότητα ή έντονος, επίμονος βήχας.
    • Παχυσαρκία.

    Διάγνωση

    Η μετεγχειρητική κήλη μπορεί να εμφανιστεί αμέσως μετά την εγχείρηση ή μέχρι και χρόνια μετά από την αρχική επέμβαση. Ο χειρουργός είναι ο κατάλληλος γιατρός για να διαγνώσει την ύπαρξη μετεγχειρητικής κοιλιοκήλης αφού πρώτα πάρει ένα λεπτομερές ιστορικό και εξετάσει τον ασθενή. Η μετεγχειρητική κοιλιοκήλη μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιοδήποτε σημείο της κοιλιακής χώρας που έχει γίνει χειρουργική τομή. Τα συμπτώματά της περιλαμβάνουν διόγκωση στο σημείο της κήλης, που μπορεί να συνοδεύεται από πόνο ειδικά όταν ο ασθενής κάνει απότομες κινήσεις, βήχει, φταρνίζεται, σηκώνει βάρη ή στέκεται όρθιος για μεγάλο χρονικό διάστημα.

    Θεραπεία

    Όλες οι κήλες αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Η μετεγχειρητική κοιλιοκήλη θα πρέπει να αντιμετωπιστεί χειρουργικά και όσο το δυνατόν πιο έγκαιρα από την ημέρα της διάγνωσης ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο περίσφιξης της κήλης και ισχαιμίας – νέκρωσης του σπλάγχνου που βρίσκεται μέσα στον σάκο της κήλης.

    Στην περίπτωση ασθενούς με παχυσαρκία, θα πρέπει να προηγηθεί της επέμβασης σημαντική απώλεια βάρους ώστε να αποφευχθεί η πιθανότητα αποτυχημένου αποτελέσματος που μπορεί να οδηγήσει σε μία ακόμη επέμβαση. Επίσης, σε περίπτωση άνδρα ασθενή με πρόβλημα στον προστάτη θα πρέπει να αποκατασταθεί πρώτα το πρόβλημα, που συνοδεύεται με αυξημένη πίεση των κοιλιακών τοιχωμάτων για τη διαδικασία της ούρησης, και μετά να αντιμετωπιστεί χειρουργικά η μετεγχειρητική κήλη. Οι επιλογές επέμβασης είναι δύο: Η ανοικτή επέμβαση και η λαπαροσκόπηση.

    Ανοικτή επέμβαση

    Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η μετεγχειρητική κοιλιοκήλη υλοποιείται με γενική αναισθησία, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, κυρίως σε ασθενείς όπου υπάρχει σοβαρή αντένδειξη για αυτήν. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, η οποία διαρκεί συνήθως από 1 έως 3 ώρες (εξαρτάται από το μέγεθος της βλάβης), τοποθετείται ισχυρό πλέγμα από ανθεκτικό υλικό το οποίο καθηλώνεται στο κοιλιακό τοίχωμα ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος υποτροπής.

    Λαπαροσκόπηση

    Η Λαπαροσκόπηση ως μέθοδος αντιμετώπισης της μετεγχειρητικής κοιλιοκήλης είναι σαφώς πιο αναίμακτη μέθοδος συγκριτικά με την ανοικτή επέμβαση, έχει πολύ σύντομο διάστημα αποθεραπείας, μικρότερο χρόνο μετεγχειρητικής νοσηλείας, ενώ ο χειρουργός σχηματίζει πιο ολοκληρωμένη εικόνα για την κοιλιακή χώρα. Ωστόσο, η μέθοδος αυτή δεν μπορεί να επιλεγεί για όλους τους ασθενείς και θα πρέπει να γίνει εκτενής συζήτηση γιατρού – ασθενή για τα υπέρ και τα κατά της μεθόδου.

    Η λαπαροσκοπική επέμβαση γίνεται μέσα από 3 με 4 μικρές τομές με ειδικά λεπτά εργαλεία και τη χρήση κάμερας που προσφέρει καθαρή εικόνα των εσωτερικών οργάνων και των ειδικών εργαλείων (λαβίδες) που χειρίζεται ο χειρουργός. Μετά την ανάταξη του σάκου της κήλης στην κοιλιά, ο χειρουργός τοποθετεί ειδικό, ισχυρό πλέγμα για να καλύψει το χάσμα του κοιλιακού τοιχώματος.